Mannen worden vaker benaderd door recruiters dan vrouwen. Ook zijn ze eerder geneigd om op aanbiedingen in te gaan. Dat blijkt uit het Intermediair Imago Onderzoek 2018 uitgevoerd door Motivaction onder ruim 4.000 hoogopgeleide Nederlanders.
41 procent van de vrouwen krijgt nooit een baanaanbod van een recruiter, bij de mannen ligt dat op 20 procent. ,,Vooral in schaarse beroepen in de IT en de techniek zijn veel recruiters actief”, zegt onderzoeker Garikai van Weydom. ,,Dat zijn voornamelijk mannenberoepen”, verklaart hij het grote verschil op basis van geslacht. Bijna 30 procent van de mannen geeft aan eens per maand of vaker benaderd te worden, tegenover 18 procent van de vrouwen.
Van Weydom: ,,In de techniek en IT zijn veel werkgevers die bereid zijn om de knip te trekken en recruiters in te zetten. Er zijn ook veel recruitmentbureautjes omdat dit de sector is waar wat te halen is.” Dat is een verschil met bijvoorbeeld de zorg waar vaak het geld niet is om uitgebreide wervingscampagnes op te zetten, hoewel ook daar naarstig wordt gezocht naar nieuwe mensen.
Inventief én brutaal
Uit het onderzoek blijkt bovendien dat mannen iets eerder geneigd zijn om te reageren op aanbiedingen van recruiters. ,,Mannen bluffen zich er makkelijker doorheen en zetten makkelijker de stap om iets anders te gaan doen”, ervaart Van Weydom. ,,Vrouwen zijn terughoudender en bescheidener en twijfelen eerder of ze wel geschikt zijn.” Het verschilt ligt hier overigens een stuk dichter bij elkaar: 29 procent van de mannen zegt soms in te gaan op een aanbod ten opzichte van 27 procent van de vrouwen.
Wat vooral reden is om níet te reageren? Onpersoonlijke mailtjes of berichten. ,,Er zijn recruiters die geen cv’s lezen, zich niet verdiepen in de kandidaat en met een aanbod komen dat helemaal niet past”, zegt Van Weydom. ,,Ik heb eens gehoord dat via de balie van de werkgever een aanbod van een andere organisatie werd gedaan. Ze worden steeds brutaler en inventiever.” En ja, er zijn ook kandidaten die daar gek van worden. Het heeft twee kanten, zegt Van Weydom: ,,Het is dé manier om ertussen te komen, maar het is ook de kunst om op een dusdanige manier in contact te komen dat mensen er op in gaan.”
Gert Jan van Gendt (30): ,,Ik laat het allemaal gaan"
,,Tot op heden is het voor mij een vraag hoe ze toen aan mijn nummer kwamen”, zegt Gert Jan van Gendt. Hij werd in het verleden regelmatig benaderd door recruiters, zelfs telefonisch. Maar passende aanbiedingen? Die kwamen er nauwelijks, zegt hij. Hij vinkte zelfs aan op LinkedIn dat hij niet meer benaderd wilde worden met baanaanbiedingen. ,,Ik heb het gisteren heel even aangezet. Meteen weer een bericht en een verzoek tot contact. Of ik een keer koffie wilde drinken. En ja, het gaat dus direct weer uit."
Van Gendt (30), die nu werkt als productmanager bij de juridische tech start-up Uitelkaar.nl, reageert er niet eens op. ,,Ik laat het allemaal gaan. Het moet wel een heel groot aanbod of iets heel bijzonders zijn, wil ik er op reageren want mijn huidige werk past heel goed.” De eerste keer dat hij gebeld werd door een recruiter met het aanbod om een omscholingstraject naar de IT te doen, dacht hij nog: goh, wat leuk, maar al snel had hij door dat het niets met hem te maken had. ,,Ze waren gewoon op zoek naar mensen, ongeacht wie ik was. Zo’n aanbod moet dus wel persoonlijk zijn, wil het mij een boost geven.”
Mylène Nijman (28): ,,Ik reageer altijd"
Twee jaar geleden was een berichtje via LinkedIn voor Mylène Nijman (28) aanleiding om over te stappen naar haar huidige werkgever QNH Consulting. Het bericht kwam op het goede moment en was persoonlijk. Na een kopje koffie was er een klik en nu werkt ze als corporate recruiter voor de IT-dienstverlener. Een dubbel gevoel: enerzijds wordt ze zelf wekelijks benaderd of ze misschien ‘open staat voor een nieuwe uitdaging’, anderzijds struint ze zelf het internet af naar geschikte kandidaten. ,,Ik probeer het altijd persoonlijk te maken”, zegt Nijman.
,,Hoewel er op mijn pagina staat dat ik niet op zoek ben, krijg ik wekelijks berichtjes. De vraag naar IT’ers is groot, dus worden er ook veel recruiters gezocht in deze sector.”
Ze reageert áltijd, omdat ze ook weet dat het prettig is om een reactie te krijgen, maar past haar antwoord wel aan op het bericht dat ze zelf ontvangt. ,,Als ik een gestandaardiseerde e-mail krijg of een onpersoonlijk massabericht, krijgen ze ook een standaard reactie terug.” Het meest verbaast het haar als ze berichten krijgt met ‘ik heb een functie met meer verantwoordelijkheden’. ,,Hoe weten ze nou wat mijn takenpakket is bij mijn huidige werkgever?” Maar toch, zegt ze, voel je je altijd wel gevleid. Het betekent dat er veel vraag is naar wat ik doe.
Bron: AD, 14.06.2018
